De geelgors is een zangvogel
die behoort tot de familie van de gorzen en wordt gekenmerkt door zijn heldergele verenkleed. In Nederland is de geelgors een broedvogel van de open agrarische gebieden, zoals akkers, weilanden en heidevelden.
De geelgors is echter een vogelsoort die steeds minder vaak wordt gezien in Nederland, en de belangrijkste reden hiervoor is verlies van geschikt leefgebied. De intensivering van de landbouw heeft geleid tot het verdwijnen van geschikte broedgebieden voor de geelgors, zoals bloemrijke akkerranden en extensieve weilanden. Daarnaast zijn veranderingen in het landschapsbeheer, zoals het gebruik van pesticiden en het verwijderen van houtwallen en heggen, van invloed op de beschikbaarheid van voedsel en dekking voor de geelgors.
Daarnaast heeft de geelgors een verborgen levenswijze en is hij een meester in het zich verstoppen tussen het hoge gras en de vegetatie, wat het lastig kan maken om hem te zien. Hij is vaak actief op de grond, foerageert tussen de begroeiing en maakt zelden opvallende zangvluchten zoals sommige andere vogelsoorten, wat bijdraagt aan zijn minder frequente waarnemingen.
Ondanks dat de geelgors minder vaak wordt gezien, zijn er inspanningen van natuurbeschermingsorganisaties en boeren om geschikte leefgebieden te behouden en te creëren voor deze prachtige vogel. Dit omvat onder andere het stimuleren van agrarisch natuurbeheer, het aanleggen van bloemrijke akkerranden en het behouden van houtwallen en heggen als broedgebieden en foerageer-gebieden voor de geelgors. Het behoud van geschikt leefgebied en de inzet voor natuurbescherming zijn van groot belang om de geelgors en andere bedreigde vogelsoorten te helpen behouden en hun aantallen te vergroten.